De zaak van I Amsterdam was als volgt:

Op alle gebieden moet Amsterdam klimmen in de top-tien van wereldsteden. Met dit doel voor ogen huurt de gemeente het prestigieuze reclamebureau KesselsKramer in en geeft het de opdracht een logo met internationaal allure te ontwerpen.

Zomer 2004. De Amsterdamse wethouder van Economische Zaken, Frits Huffnagel, presenteert vol trots het nieuwe logo van de stad Amsterdam.
I Amsterdam zal wereldwijd dé slogan van de hoofdstad worden.

Als Vanessa van Dam het nieuwe logo onder ogen krijgt, kijkt zij vreemd op: het lijkt exact op haar ontwerp dat zij twee jaar eerder bedacht.

Op 120.000 boomerangkaarten werd de slogan in Amsterdamse café’s verspreid ter gelegenheid van het 125-jarig bestaan van opinieblad De Groene Amsterdammer. De gelijkenis met het nieuwe logo van Amsterdam is overduidelijk.

Volgens mr. Alphons Geerlings is er geen twijfel mogelijk dat hier inbreuk wordt inbreuk gemaakt op het auteursrecht van ontwerpster Van Dam. ‘Je kunt niet in ieders bureaulaatje kijken om te zien wat daar ligt aan eigen werk, je kunt dus nooit honderd procent zeker weten of jouw werk niet eerder is bedacht,’ legt hij uit.

In dit geval echter, waarbij er zoveel boomerangkaarten zijn verspreid, lijkt het onwaarschijnlijk dat niemand van reclamebureau KesselsKramer, dat eerder heeft gezien.